Echt waar, lieveling Je hebt mijn ware naam ontcijfert Valentijn, de Morgenster riep je Het geheim van mijn bestaan Onzichtbaar aanwezig in elk refrein (…) Weet ik leef Ben onderweg Al zie je het of niet Ik heb de routekaart op zak De aders van je hart

(…) Laaiend zo gehaaid, al je kille charmes weggewaaid Maaiend, behoorlijk behekst, naar alles graaiend Alles lijkt je te staan ook dit zo verfraaiend Je woede op volle toeren non-stop draaiend Het oogstseizoen ver vooruit, nu al vernielend gisteren nog zaaiend

Mijn dwaalster Ik vond je (als een) lied mooi klinken In het sterrenschap en sterrendom uitblinken Waarom bang in mij te verzinken Neem het leven, neem ik de angsten Doe jij het dromen, doe ik het peinzen Dit hart jouw schip op de golven Jouw herder bij de wolven Mislukt het, muilkorf ik het Leg …

Continue reading “Bij de rozen, by Mohamed”