Category: Poetry (Page 5 of 47)

Blijf jij maar anoniem
Etiket mijn teksten dialect 
Dit wordt een van de laatste teksten hier
Ik verhuis naar een ander platform
Ik word weer een pseudoniem

Jij bent de valse profeet
En ik de verloren zoon
Mijn dochter wordt teruggevonden
En jij vergaat compleet

Zet dit schrijven op dashboard
En lees het nog eens na
Het staat op delete permanent
Voor je het weet, is het blanco

Ik en mijn lief 
Hebben alles gadegeslagen
Wij zijn de liefde in alle tijdperken
Jij hebt het niet begrepen

Had je maar het zwijgen 
Tot monopolie verheven
Je hebt de feiten niet geverifieerd
Argumenten niet bekritiseerd

Ik weet waarop ik wed
Vaarwel, dit schrijven gaat 
Naar een hoger tred
Ik word ik en jij verdwijnt 

Waarom eindigt de nacht?
Hield ik de wacht?
Ik heb gekeken bij de sterren en gedanst
Bij de lichten die ik heb gemaakt

Ik heb in elk geval een goed feest gehad
‘t Is laat en ik heb de tijd getart
De buren schrijven morgen hun aanklacht
Aan de gemeente: waarom ben ik 
Tot hun buur gemaakt?

Ooit wordt een standbeeld voor mij gemaakt
En ooit wordt datzelfde standbeeld
Met de grond gelijk gemaakt
Ik eindig of prominent
Of ergens in de voetnoten van de tijd

“Niets is meer waard dan de dag van vandaag”
Zei een bekende dichter (Goethe)
Een beroemde dichter (Shakespeare) zei:
“Liefde is nu”
Ik heb het altijd prachtig gevonden
Zulke korte antwoorden

Ik heb gezocht 
Ik heb de liefde niet gevonden
Het verleden is een last
Onder ongrijpbare herinneringen 
Het heden, het nu, voortvluchtig
De liefde heb ik niet weten te behouden

Ik snak naar de toekomst
Misschien, heel misschien
Is dat de herberg van ware liefde

(ik, deze onbekende dichter zegt:
“niets is meer waard, dan morgen, 
liefde is blijkbaar morgen”)