Category: Poetry (Page 10 of 47)

Het hart heeft met de vleugels gewapperd
En is ten hemel opgestegen
Wij waren wederzijds dader en getuige
We hebben met pijn geschoven 

Onvoorbereid waren we 
Ik kijk terug op hartbranden
En leef als een vulkaan 
Die eeuwig lava laat gaan

Ik koers op de oceaan
Daar is het koel
Ik zoek het midden
Ik begreep de meridiaan

(…)

Toen ik je gezicht zag
Een ster uit de hemel
Ik viel voor je
Het was sindsdien licht
En licht was jij

Jij de gebedsrichting
En ik de vereerder
Menig muur en boom
Draagt onze initialen
En getuigt van onze talen

We hadden een eigen boek
Een eigen wetenschap en idealen
En goden verwierven onze namen

Onze wegen een straatnamencomplex
We waren een stad, een land
Een index, een wereld op zich

Toen ik je gezicht zag
Viel ik voor je
Het was sindsdien licht
In ons koninkrijk

Ik zal het niet mooier maken dan het is
Het licht is uitgegaan
Het is donker en ik zie nog nauwelijks wat
In dit sterrenstelsel 
Ik zoek de straten, deze dagen
Elke stoeptegel vertelt een verhaal
Elke ademtocht vertolkt een lied

Ik versta niks meer
Ik zie weinig 
Ik ben verdwaald
Verloren, hoe kon ik de weg 
Naar mijn hart zo
Zijn kwijtgeraakt?

(…)

Deze onbekende wind
Die zonder uitnodiging
Van huis tot huis gaat
Bij hoog en laag komt
Bekenden noch vreemden ontziet

Wanneer zie ik licht
Is de koorts weg
En krijg ik lucht

Rozen gewikkeld in rouwstof
Een bosje wit; een bosje zwart
Ik zag de triestheid van het leven
De rouw op een houten kist