Author: riferz (Page 40 of 61)

Liefdesgedicht uit een reeks, geschreven rond 2003, circa 15 jaar geleden.

 

Om en nabij het begin:

 

“Mijn wil heeft zelf bepaald mijn besluit staat ijzersterk vast

Je onnabootsbare uitdrukkingen wat heb ik meer gewenst

Je gaf me hoop de leeuw in mij werd wakker geschud

Je blik niet geveinsd je lach ontzettend stout weg was al mijn leed

Of je bent mijn pronkend geluk of ik ervaar het allerergste leed”

(…)
Artiest
Heb me niet vergist

Blijf zingen
Vals of niet
Dit is je lied

Zo ben je gebekt
Dit je blijdschap
En dat je verdriet

Artiest, genie en vlerk
Sterk merk, nooit zonder werk
(…)

Volgens de Data van mijn LapTop geschreven, ergens begin 2001. Gepubliceerd in 2002 in Erasmus Alumni Gids (Thema: Roots en Routes).

Mevrouw,

Het is ongetwijfeld beter

Mijn stappen terug te nemen

Mij terug te zetten in mijn eigen woorden

U met rust te laten

En de stilte behouden

 

Mevrouw, in uw hand was een weg

Op die weg was een halte

Bij die halte stond ik

Ik kon mee

Maar u wou niet

 

Nu ga ik en gaat u

En bloed ik onzichtbaar

Voor de ogen die mij niet

Hebben toegestaan

 

Levend monument

Rebel, Je kookt van binnen en kijkt

Verbergt pijn en blijft

Wachten op wie of wat

Iets concreets of iets abstracts

Welke bus moet je hebben

Je streelt met je ogen alle kanten

En vliegt van hier naar daar

Doe iets dat ik nooit vergeet

En waarmee ik elk gedicht beginnen zal

 

Zeg wat, maakt niet uit wat

Open mijn ogen als ik slaap

Lees mij de les voor als ik niet beter weet

 

Je staat te wachten op wie of wat

Dat de Nationale Nederlanden omlaag komt

De Coolsingel volloopt

De Willemsbrug met het water wordt meegesleurd

De kranten zeggen dat het centraal station

binnenkort wordt verbouwt

Een mening misschien?

 

Je staat en wilt weg

Waarheen? Hoe ? met wie?

Waarom ga je daar niet weg

Waarom zoek je het geluk niet elders

(…)

En toen zei de rebel:

‘een vrouw, een kind en dan

18 jaar man en mijn klok staat stil

wat wil ik en wat niet

dit is mijn leven

ik heb niets te willen

en tijdens mijn leven ga ik dood’.

(…)

Op een eindeloos schip

we stapten in

voor goud en rijkdom

achter de zon

zagen wij wat er niet was

 

wisten wij veel

op een eiland

omringd door golven

op een schip

waar geen einde aan kwam

 

geen zee of haven was hetzelfde

ook dezelfde zee en haven niet

(…)